Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

Ας μιλήσουμε






Ας μιλήσουμε λοιπόν, εγώ κι'εσύ.
Έλα επιτέλους.
Κάτσε κάτω.

Χρόνια τώρα σε κυνηγάω.
Πόσο θα μ'αποφεύγεις πια.
Κοίτα με. Ναι τώρα ήρθε η στιγμή.
Λυπάμαι αν νιώθεις έτσι, αλλά δεν έχει παρακάτω αν δεν μιλήσουμε.
Τόσο καιρό σ'αφήνω στην ησυχία σου και τί κατάφερες μέχρι εδώ;
Ναι, εντάξει, δεν πήγες και άσχημα, αλλά σίγουρα μπορούσες και καλύτερα.

Πως το ξέρω;
Μα τί με ρωτάς τώρα! Αν δεν το ξέρω εγώ, τότε ποιος;
Μόνο εγώ πατάω στα βήματά σου την ίδια στιγμή, το ξέχασες;
Καιρός λοιπόν να τα βάλουμε όλα κάτω.
Να τα συζητήσουμε.

Δεν είχες καιρό να σκεφτείς;
Δεν πειράζει, πρόλαβα εγώ.
Θυμάσαι τότε;
Δεν είχα καταλάβει γιατί.
Γύρισα πίσω και το έψαξα.
Και τώρα ξέρω.
Είδες λοιπόν; Θέλω να στο πω και σένα.

Ξέρω οτι μ'έβαλες πολλές φορές να τρέξω.
Και δεν είχες άδικο.
Φτάνει όμως.
Από εδώ και μπρος, το πιάνουμε πάλι από την αρχή.
Έλα λοιπόν, πάμε!
Πάμε πάλι μαζί πίσω. Πάμε να βρούμε το σημείο που χωρίσαμε.
Πάμε για να μπορέσουμε να πάμε μαζί πάλι μπροστά.

Μου έλειψες ξέρεις
Ναι το ξέρω οτι και σ'εσένα ήταν το ίδιο.
Θα σε μαλώσω! Ξεχνάς οτι είμαστε το ίδιο;
Έλα λοιπόν! Πάμε πάλι αγκαλιά...
Πάμε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου