ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ

Περιμένω δυο λόγια σου,

κι' ας μην έχουν νόημα!

Θα τους δώσω εγώ τη σημασία

που τους πρέπει.

Μήπως όταν κρατώ τις αστραπές

στα χέρια μου, ξέρω τι γεννιέται;

Μήπως όταν κοιτάζω τα ποτάμια

των ματιών σου ξεδιψάω;

Μήπως όταν περνάω το γιοφύρι

του άλλου κόσμου

τιθασεύω την περιέργεια;

'Όχι! τα τραγούδια με γλυκαίνουν,

οι στάλες της βροχής με ξαποσταίνουν,

οι φλέβες των χεριών μου,

μ' οδηγούν στις λεωφόρους

της ανεξερεύνητης πόλης,

κει που το υπάρχω, δεν υπάρχει..

κει που τα όνειρα πεθαίνουν

μόλις αρχίζουν.

'Όμως, κάτι θα γίνει..

δυο λόγια περιμένω,

κ' ας μην έχουν νόημα,

θα τους δώσω εγώ

τη σημασία που τους πρέπει!