ΘΛΙΜΜΕΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

Παέι καιρός που κοίταζα να πέφτει ένα αστέρι

Πάει καιρός που πίστευα στις λέξεις της καρδιάς

Τώρα πια ζω νεκρός χαμένος από χέρι

Έχω χαθεί στην άβυσσο της αδυσώπητης μοναξιας

Πάει καιρός που νόμιζα ότι η ζωή είναι ωραία

Πάει καιρός που βούταγα γυμνός μες τα βαθιά

Μα όλα μου τα όνειρα απεβίωσαν μοιραία

Νιώθω πεζός μα σαν τρελός ζητώ μια αγκαλιά

Κατάντησες το γέλιο να μοιάζει ιεροσυλία

Κατάντησες τον έρωτα να μοιάζει αμαρτία

Κατάντησες την αγάπη ένα όνειρο απατηλό

Ένας θλιμμένος άγγελος κατάντησα κι εγώ

Άγγελοι χαμένοι στις νύχτες των ονείρων

Άγγελοι χαμένοι στον κόσμο των νεκρών

Άγγελοι θλιμμένοι απ’τον κόσμο αποκκομένοι

Άγγελοι ζωντανοί άγγελοι πεθαμένοι

Ένας τέτοιας άγγελος είμαι κι εγώ

Και με αγγέλου φτερά μακριά θα χαθώ

Χαμένη Ψυχή

Ο νεότερος άγγελος της γης πρέπει να αγωνιστεί για να πάρει πίσω το ένα πράγμα που έχει χάσει, την ψυχή του ...

Ήρθες σαν άγγελος

Εσύ φορούσες την αγάπη. Ρούχο καθάριο και αγνό

Εσύ, σαν Άγγελος, χωρίς πρόθεση κακιά

Έτσι ήρθες. Σαν αλήθεια και σαν φως

Σαν τη μοιραία Χάρη, τη βαθιά

Τα μάτια σου δυό πέλαγα, ατέρμονα

Τα χέρια σου σα μαγικά ραβδιά

Με τύλιξες με την αγάπη σου

Με κράτησες ζεστά

Σαν Άγγελος, χωρίς πρόθεση κακιά

Μα δε σε είδα. Το φως σου το αρνήθηκα

Την αλήθεια σου δεν πίστεψα

Με ξένο ρούχο ντύθηκα

Δεν κοίταξα τα μάτια σου, δεν ήρθα στο ταξίδι

Τη μοίρα την αγνόησα και τη μοιραία Χάρη

Τον Άγγελό μου πρόδωσα, του γύρισα την πλάτη

Μα εσύ φορούσες την αγάπη κι έμεινες κι επέμεινες

Έκανες τον πόνο δύναμη και την καρδιά σου πέτρα

Και δε με πέταξες, μα μ'έκλεισες πιο μέσα

Ακόμα πιο σφιχτά, ακόμα πιο ζεστά

Με αγάπη τόσο δυνατή που δε χωράει σε μέτρα

Σε είδα Άγγελέ μου, σε βλέπω, σε κοιτώ

Και τώρα σε παρακαλώ

Κοίτα με ξανά και μη φοβάσαι, το ρούχο το φορώ

Εκείνο το καθάριο, το αγνό και σ'αγαπάω

Μη φύγεις, μη μ'αφήσεις, ταξιδεύω

Στα πέλαγα τα μάτια σου, στα μαγικά ραβδιά σου

Με το δικό σου φως κοιτώ, τη Χάρη σου γυρεύω

Και μέσα απ'τη ζωή σου ζω

Μ'ανάστησες και μ'έστησες ξανά εδώ μπροστά σου

Στα χείλη μου πνοή δώσανε τα φιλιά σου

Η καρδιά μου, το κορμί μου, η ψυχή μου

Όλα δικά σου... "

ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ

Περιμένω δυο λόγια σου,

κι' ας μην έχουν νόημα!

Θα τους δώσω εγώ τη σημασία

που τους πρέπει.

Μήπως όταν κρατώ τις αστραπές

στα χέρια μου, ξέρω τι γεννιέται;

Μήπως όταν κοιτάζω τα ποτάμια

των ματιών σου ξεδιψάω;

Μήπως όταν περνάω το γιοφύρι

του άλλου κόσμου

τιθασεύω την περιέργεια;

'Όχι! τα τραγούδια με γλυκαίνουν,

οι στάλες της βροχής με ξαποσταίνουν,

οι φλέβες των χεριών μου,

μ' οδηγούν στις λεωφόρους

της ανεξερεύνητης πόλης,

κει που το υπάρχω, δεν υπάρχει..

κει που τα όνειρα πεθαίνουν

μόλις αρχίζουν.

'Όμως, κάτι θα γίνει..

δυο λόγια περιμένω,

κ' ας μην έχουν νόημα,

θα τους δώσω εγώ

τη σημασία που τους πρέπει!

H σκιά ενός αγγέλου!

Ξέχασε με

και μην πεις ούτε μια λέξη

πως τάχα πέρασα απ' τη ζωή σου

Ξέχασε με

και σώπαινε στη θλίψη

Ούτε λεπτό δεν θα λείψω.

Μυστικά θα 'ρχομαι κοντά σου,

μες τη νύχτα,

αθόρυβα,

σαν ίσκιος στην σκιά σου.