ΘΛΙΜΜΕΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

Παέι καιρός που κοίταζα να πέφτει ένα αστέρι

Πάει καιρός που πίστευα στις λέξεις της καρδιάς

Τώρα πια ζω νεκρός χαμένος από χέρι

Έχω χαθεί στην άβυσσο της αδυσώπητης μοναξιας

Πάει καιρός που νόμιζα ότι η ζωή είναι ωραία

Πάει καιρός που βούταγα γυμνός μες τα βαθιά

Μα όλα μου τα όνειρα απεβίωσαν μοιραία

Νιώθω πεζός μα σαν τρελός ζητώ μια αγκαλιά

Κατάντησες το γέλιο να μοιάζει ιεροσυλία

Κατάντησες τον έρωτα να μοιάζει αμαρτία

Κατάντησες την αγάπη ένα όνειρο απατηλό

Ένας θλιμμένος άγγελος κατάντησα κι εγώ

Άγγελοι χαμένοι στις νύχτες των ονείρων

Άγγελοι χαμένοι στον κόσμο των νεκρών

Άγγελοι θλιμμένοι απ’τον κόσμο αποκκομένοι

Άγγελοι ζωντανοί άγγελοι πεθαμένοι

Ένας τέτοιας άγγελος είμαι κι εγώ

Και με αγγέλου φτερά μακριά θα χαθώ