Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Τελευταία ελπίδα


Την τελευταία μου ελπίδα ήρθες σήμερα να κάψεις σαν να ταν παλλακίδα
με μιας να την ξεγράψεις! Το ρήμα πάντα πρόφερες το άτιμο το δίνω για άθυρμα με πέρασες
και πώς να σου ξεφύγω. Κοίτα με τώρα κάτω
απ την αγχόνη πως μου πάει το φως του ασημιού για μάρτυρα μου
το τριζόνι που ψάχνει ψίχουλα ψωμιού!
Κοίτα με τώρα κάτω απ το σεντόνι πως με σκεπάζει
η θλίψη του ουρανού
η μοίρα μου είναι χαρισμένη στα χέρια ενός φριχτού εχθρού!
Ήθελα καιρό να συνταιριάξω όνειρα, ελπίδες και καημούς
μήπως καταφέρω
και πετάξω τους φόβους που έφερναν λυγμούς μα δεν πρόλαβες
τι κρίμα με νέα μάτια
να κοιτάξεις κι απόμεινα ένα θύμα που θέλεις
πια να το ξεχάσεις!